Post by (R)XLadyIk weet dat hij altijd heel beeldend kan vertellen, dat je het gewoon kan
voelen wat hij meegemaakt heeft. Vandaar dat ik een langer verslag wilde!!
:-))
Het gesprek met de makelaar was zeer boeiend. En die man kan drinken
als een dijker. Toen we eindelijk op weg gingen naar zijn kantoor om
plaatjes te bekijken van de panden die hij in de aanbieding had, zag ik
dat er verscheidene adertjes in zijn ogen gesprongen waren. Door het
gedimde licht in de pub was me dat niet opgevallen. Was die Bram Stoker
trouwens ook geen Ier? Jullie weten wel, de schrijver van 'Dracula'.
Dan weten we meteen waar hij een deel van zijn inspiratie vandaan
haalde.
Na bescheiden aandringen van mijn kant stemde hij er tenslotte in toe
om mij te laten rijden, hoewel ik merkte dat hij het maar niks vond om
bij een continentaal in de automobiel te stappen. Bij zijn kantoor
aangekomen was het eerste wat hij deed zichzelf weer zo'n 'Marco
Bakkertje' in te schenken (een longdrinkglas tot aan de rand gevuld met
wodka), en na mijn zoveelste afwijzing van zijn aanbod om mee te
drinken, gaf hij me monkelend een klein flesje cola.
Na enig heen en weer gepraat bleek dat hij dacht dat ik net als een
andere Hollander was, die wel in het openbaar beweerde niet te drinken,
maar dat eigenlijk toch wel deed. ;-)
De plaatjes waren interessant, en er zaten er zelfs twee bij met
pandjes waarbij een ruime hoeveelheid grondbezit hoorde. En dan bedoel
ik hectare's! Plek zat voor de stoeterij van Ganesha dus. De
onderhandelingen over de prijs zijn nog gaande. Ik wilde het wel
afronden, maar de makelaar (O'Connor geheten) was inmiddels in
kennelijke staat van dronkenschap, en had moeite met staan, zitten en
praten. Ik merkte dat pas goed toen hij midden in een zin ineens begon
te ronken.
Bescheiden als ik ben heb ik hem zijn schoenen uitgetrokken, en zijn
benen op zijn bureau gelegd. Daarna ben ik stilletjes weggegaan.
Terugkomen in mijn eigen domicilie heb ik het contact men hem ververst,
en eerst wist hij niet precies meer wie ik was, maar na enige
verduidelijking van mijn kant, ging hem een lichtje op. 'De
coladrinker'noemt ie me. Tja. Alcoholische dampen kan ik op deze
afstand niet ruiken, maar ik weet intussen dat ik hem het beste teussen
negen en tien uur des ochtends kan bellen, want daarna is hij praktisch
onbereikbaar ;-) Letterlijk en figuurlijk...
Later meer...
--
CN
My opinions might have changed, but not the fact that I am right.